پچ کورد چیست؟
پچ کورد چیست و تفاوت پچ کورد با کابل شبکه موضوع این مقاله می باشد. پچ کورد شبکه ( Patch Cord ) یکی از تجهیزات مهم پسیو شبکه است . به منظور متصل کردن اجزای یک شبکه به کار میره. تجهیزات اکتیو به کمک پچ کورد به هم دیگه یا به پچ پنل وصل بشن. کابل پچ کورد برای انتقال صدا و تصویر هم به کار میرن ولی پچ کورد شبکه از زوجهای بهم تابیده شده (Twisted Pair) تشکیل شده که اطلاعات رو منتقل میکنه.
یک کابل پچ دو دستگاه الکترونیکی یا نوری را برای مسیریابی سیگنال به یکدیگر متصل می کند. این معمولاً برای برنامه های شبکه است تا سیگنالی را از یک هاب، سوئیچ یا روتر به هاب، سوئیچ یا روتر دیگر «وصله» کنند. از کابل های پچ برای انتقال سیگنال های مختلف مانند: تلفن استفاده کنید. یک کابل پچ می تواند به عنوان کابل اترنت استفاده شود، زیرا هر دو در شبکه های مسی یکسان هستند. اما نکتهای که در اینجا باید به آن توجه کرد این است که کابلهای پچ برای فواصل کوچکتر، از پچ تا سوئیچ، مناسبتر هستند. اغلب اوقات، کابل های اترنت و پچ کم و بیش یکسان هستند.
کابل پچ اترنت می تواند کامپیوتر را به هاب شبکه، روتر یا سوئیچ اترنت متصل کند که برای افرادی که شبکه های کامپیوتری خانگی را می سازند مفید است. بنابراین، به زبان ساده، کابل اترنت به انواع کابل اطلاق می شود. در حالی که کابل پچ دارای کانکتورهایی در دو انتها است و متعلق به بخشی از کابل اترنت است. معمولاً برای سادهتر کردن نام، مردم عادت میکنند کابلهای اترنت دستهبندی را بهعنوان Cat5، Cat5e و Cat6 به عنوان کابل اترنت بخوانند. بنابراین به طور خلاصه کابل اترنت به انواع کابل اشاره دارد. در حالی که کابل پچ دارای کانکتورهایی در دو انتها است و متعلق به بخشی از کابل اترنت است. این تفاوت بین آنهاست.
تفاوت بین کابل اترنت و کابل پچ چیست؟
“اترنت” نوعی پروتکل است. که روشی را تعریف می کند که بیت های اطلاعات در یک رسانه خاص منتقل می شوند. کابل هایی مانند: کابل فیبر نوری، کابل جفت تابیده یا کواکسیال و کابل دسته بندی متعلق به کابل اترنت می باشد. و دو نوع رایج کابل اترنت کابل شبکه مسی و کابل فیبر نوری هستند. معمولاً برای سادهتر کردن نام، مردم عادت میکنند. کابلهای اترنت دستهبندی مانند Cat5، Cat5e و Cat6 را به عنوان کابل اترنت بخوانند.
کابل پچ که گاهی به آن پچ کورد نیز میگویند. طول کابلی است که در هر دو سر آن رابط هایی دارد که برای اتصال دستگاه انتهایی به چیز دیگری مانند منبع تغذیه استفاده میشود. مشابه کابل های اترنت، کابل پچ فیبر و کابل پچ اترنت مانند: کابل فیبر پچ LC یا کابل پچ Cat6 RJ45 وجود دارد. کابل های پچ اغلب برای مسافت های کوتاه در ادارات و کمدهای سیم کشی استفاده می شود. کابل پچ اترنت می تواند کامپیوتر را به هاب شبکه، روتر یا سوئیچ اترنت متصل کند. برای افرادی که شبکه های کامپیوتری خانگی را می سازند مفید است.
روترها یا پچ پنل ها مجموعه های سخت افزاری با پورت هایی برای اتصال و مدیریت کابل های ورودی و خروجی در یک شبکه محلی (LAN) هستند. برای چیدمان مدارها در یک پچ پنل، می توان پچ کوردهای مناسب را وصل یا جدا کرد. پچکابلها را میتوان از انواع کابلهای مختلف ساخت: کابل کواکسیال، UTP، STP و فیبر پچ. علاوه بر این، دم خوک به مجموعه کابلی اطلاق میشود که تنها در یک انتها با سیمهای خالی در معرض قرار گرفته است. این به نصب کننده اجازه می دهد تا پایانه را در فیلد برای اتصال مستقیم و دائمی سفارشی کند.
پچ کابل های فیبر نوری
کابل پچ معمولاً از کابل کواکسیال ساخته می شود. اما می تواند از فیبر نوری، محافظ یا بدون محافظ CAT5/5e/6/6A یا سیم های تک هادی نیز تشکیل شود. یک کابل پچ همیشه دارای کانکتورهایی در دو طرف آن است.
به این معنی که به اندازه برخی از کابلها مانند: پیگتیلها یا پچکوردهای بینقص دائمی نیست. کابل فیبر نوری، سیم یا اغلب به عنوان جامپر نوری شناخته می شود. یک کابل فیبری است که با اتصالات فیبر نوری (LC، SC، MTRJ، ST، و بیشتر) در هر یک از انتهای آنها خاتمه می یابد.
این کانکتورها به سیم اجازه میدهند تا به یک سوئیچ نوری یا سایر دستگاههای محاسباتی متصل بماند. کابل های فیبر نوری به همان روشی که به هم متصل می شوند تعمیر می شوند.
دو نوع اصلی فیبر وجود دارد. چند حالته و تک حالته. فیبر چند حالته با داشتن خواص نوری متفاوت در هسته می تواند چندین پرتو نور (حالت) را به طور همزمان حمل کند. اساساً نوری که کوتاه ترین مسیر را طی می کند (از وسط) کندترین مسیر را طی می کند.
بر خلاف سیم مسی معمولی، کابل فیبر بریده شده را نمی توان به سادگی به هم بپیچاند یا به هم بچسباند. اگر الیاف بریده نشده باشد اما آسیب دیده باشد، بخش بد برداشته شده و فیبر باقی مانده باید با دقت به هم متصل شود.
کابل اترنت چیست؟
اترنت فناوری سنتی برای اتصال دستگاه ها در یک شبکه محلی سیمی (LAN) یا شبکه گسترده (WAN) است. این دستگاه ها را قادر می سازد از طریق یک پروتکل با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. که مجموعه ای از قوانین یا زبان مشترک شبکه است.
اترنت توضیح میدهد که چگونه دستگاههای شبکه دادهها را قالببندی و انتقال میدهند. تا دستگاههای دیگر در همان شبکه LAN یا محوطه دانشگاه بتوانند اطلاعات را شناسایی، دریافت و پردازش کنند. کابل اترنت سیم کشی فیزیکی و محصور شده ای است که داده ها روی آن حرکت می کنند.
دستگاه های متصل که از کابل برای دسترسی به یک شبکه محلی جغرافیایی استفاده می کنند. به جای اتصال بی سیم احتمالاً از اترنت استفاده می کنند. از کسب و کار گرفته تا گیمرها، کاربران نهایی متنوع به مزایای اتصال اترنت، که شامل قابلیت اطمینان و امنیت است، متکی هستند.
کابل شبکه UTP یا SFTP:
بهترین استفاده برای کابل های STP در محیط های صنعتی با مقادیر زیاد تداخل الکترومغناطیسی است، مانند کارخانه ای با تجهیزات الکترونیکی بزرگ، جایی که می توان آنها را به درستی نصب و نگهداری کرد. کابلهای UTP رایجترین کابلهایی هستند که برای اتصالات اترنت استفاده میشوند و مزایای زیادی دارند.
هنگامی که مردم آنها را به درستی نصب و نگهداری می کنند، کابل های STP تا حد زیادی تداخل را کاهش می دهند. این بدان معنی است که آنها سیگنال ها را از عبور از پوشش بیرونی و ورود ناخواسته به سیم های مجاور جلوگیری می کنند. از سوی دیگر، سیم کشی UTP فقط حفاظت اولیه را ارائه می دهد.
کابلهایی که به آنها UTP گفته میشود، کابلهایی هستند بدون شیلد و فویل، شما میتوانید این نوع کابلها را در مکانهایی استفاده نمائید که کابلهای برق از کنار آنها عبور نکرده باشند. پس در زمان خرید باید به این موضوع آگاه باشید که آیا کابل مورد نظر شما قرار است از کنار کابلهای برق عبور کند یا خیر؟ در صورتی که پاسخ بله است باید از کابلهای SFTP استفاده نمائید، زیرا این کابلها برعکس کابلهای UTP دارای شیلد و فویل میباشند و چنانچه در کنار کابلهای برق قرار بگیرند از ایجاد و اختلال نویزها جلوگیری خواهند کرد.
محافظ احتمال تداخل را کاهش می دهد و از تداخل محافظت می کند. مزایای STP نسبت به UTP این است که به دلیل محافظ بودن، محافظت بیشتری در برابر صحبت متقاطع ارائه می دهد. ویژگی های الکتریکی بهتری نسبت به کابل های بدون محافظ ارائه می دهد. می توان آن را به راحتی با یک کانکتور مدولار خاتمه داد.