ذخیره‌ساز تحت شبکه

ذخیره‌ساز تحت شبکه چیست؟

زمانی که بخواهیم اطلاعات مهمی که بر روی یک بستر شبکه منتقل کنیم را ذخیره کنیم،می‌توانیم از دستگاه خاصی که مخصوص ذخیره اطلاعات تحت شبکه است استفاده کنیم. برای این کار به ذخیره‌ساز تحت شبکه نیاز داریم.

در بین سال‌های 1990 تا 2000 همه‌ی رایانه‌ها شخصی بودند که فقط یک هارد درایو داشتند. اگر نیاز به آن بود که فضای بیشتری برای ذخیره‌سازی در اختیار داشته باشیم، در آن صورت باید بخشی از اطلاعات را بر روی سی دی رایت می‌کردیم و به رایانه دیگری انتقال می‌دادیم. این کار خسته‌کننده آهسته بود و فضای زیادی را اشغال می‌کرد.

حال، درایوهای خارجی مانند WD Passport به وجود آمدند و تبدیل به یک هنجار معمول برای انتقال اطلاعات شدند، این کار دقیقاً مانند ظهور درایوها SSD بود که به‌سرعت جایگزین هاردهای HDD قدیمی شدند. برای مدت‌زمان نسبتاً طولانی، درایوهای اکسترنال راهکاری بودند که بسیاری از متخصصین آی تی برای ذخیره اطلاعات مشتریان استفاده می‌کردند و یا آنکه نسبت به انتقال داده‌ها اقدام می‌کردند.

ولی حجم اطلاعات بازهم افزایش پیدا کرد و استفاده از چند رایانه، چند درایو و فضاهای انباشت چندبخشی تبدیل به یک دغدغه‌ی جدید شد. دیگر هارد درایوها اکسترنال راهکار مناسبی برای مدیریت کردن اطلاعات در بین این بخش‌های پردازشی و یا ذخیره‌سازی نبود.

ذخیره‌سازی با شیوه‌ی پردازش ابری (Cloud storage)

ذخیره‌سازی تحت شبکه ابری اکنون به‌عنوان آخرین شیوه‌های ذخیره‌سازی به‌کار گرفته می‌شود. درواقع شما داده‌ها را به‌وسیله اینترنت بر روی یک کلاستری از سرورهای راه دور قرار می‌دهید. با این کار فضای نسبتاً نامحدودی برای ذخیره‌سازی تحت شبکه در اختیار می‌گذارد.

در این شیوه به‌جای آنکه یک هارد اکسترنال را به رایانه خودتان متصل کنید، تنها کاری که لازم است انجام دهید آن است که یک حساب کاربری را از یک سرویس‌دهنده فضای ابری خریداری کنید. و بعدازآن فایل‌ها را بر روی بخش کاربری بارگذاری کنید. به وصل کردن کابل نیازی نیست و دیگر نگرانی بابت اتصال و سلامت هاردهای اکسترنال وجود ندارد.. به خاطر آنکه اطلاعات شما در فضای ابری مطمئنی قرارگرفته است. اگر شما اطلاعات بر روی هاردتان را از دست بدهید. بازهم اطلاعات شما بر روی دستگاه ذخیره‌سازی تحت شبکه ابری امن و سالم هستند. بیشتر سرویس‌های ذخیره‌سازی ابری به شکل همزمان (Syncing) هستند، این به معنا است که تغییراتی که شما بر روی اطلاعات خودتان بر روی هارد انجام می‌دهید. به همان شکل بر روی دستگاه ذخیره‌سازی تحت شبکه هم این تغییرات اعمال می‌شود، این یعنی کار کردن با این سرویس‌ها راحت‌تر از هر زمان دیگری می‌شود.

مشکلات شیوه پردازش ابری

برای بسیاری، راحت بودن این سرویس‌ها، نسبت به امنیت، نکته با ارزش‌تری است. ازجمله این دسته از سرویس‌های ذخیره‌ساز تحت شبکه ابری می‌توان به سرویس‌هایی نظیر Dropbox، Google Drive، و OneDrive اشاره کرد. این سرویس‌ها برنامه‌های رایگان و یا پولی مختلفی را برای ذخیره‌سازی اطلاعات در اختیار شما قرار می‌دهند. ممکن است بسته به حجم و مدت‌زمانی که شما از این سرویس‌ها خریداری می‌کنید، بین 2 تا 100 دلار در ماه برای ذخیره‌سازی اطلاعات هزینه داشته باشد.

ذخیره سازی تحت شبکه NAS یا  network attached storage

در این سرویس ذخیره‌سازی تحت شبکه، شما می‌توانید به چند هارد درایو اکسترنال تحت شبکه دسترسی داشته و هر زمان به آن متصل شوید. ذخیره‌سازی تحت شبکه NAS به این صورت است که یک هارد اکسترنال را به رایانه خودتان متصل کرده‌اید، با این تفاوت که این سیستم بسیار بزرگ‌تر و سریع‌تر از آن عمل می‌کند. اتصال با NAS به‌وسیله پورت USB انجام می‌شود و به‌راحتی می‌توان رایانه را به یک شبکه ذخیره‌سازی تحت شبکه داخلی متصل کرد. اترنت یکی از شیوه‌های معمولی است که در این شیوه از آن استفاده می‌شود. اما در زمان حاضر استفاده از امواج وای فای نیز معمول است.

شما در زمانی می‌توانید به یک سیستم ذخیره‌سازی تحت شبکه NAS در ارتباط باشید که بخواهید از هارد اکسترنال استفاده کنید. هنگامی‌که شما به شبکه متصل هستید، می‌توانید از راه‌های متعددی به اطلاعات خود در این سیستم دسترسی داشته باشید. مشکلی این است که هرکسی که به شبکه شما متصل باشد نیز می‌تواند به اطلاعات ذخیره‌سازی شده توسط شما دسترسی داشته باشد.

سیستم NAS درواقع یک سیستم مدیریت فضای ذخیره‌سازی است و باید هارد درایوها را به‌صورت مجزا تهیه کرد. با خرید هارد درایوهای مناسب برای یک شرکت کوچک با تعداد کمتر از 10 کارمند ممکن است. دستگاه ذخیره‌ساز تحت شبکه NAS  1000 تا 2000 دلار تمام شود.

ذخیره‌سازی تحت شبکه شیوه SAN

اگر سیستم ذخیره‌سازی NAS که به‌تنهایی نتواند فضای لازم برای ذخیره‌سازی را در اختیار شما قرار دهد. باید تعداد زیادی از دستگاه‌های ذخیره‌سازی تحت شبکه NAS را در کنار هم قرار دهید. این کار منطقی نیست و از طرف دیگر شما باید با انواع IP آدرس‌ها و دیگر موارد جداسازی و مدیریت فضا سروکله بزنید.

در سیستم SAN یا Storage area network مانند شیوه ذخیره‌سازی تحت شبکه NAS در شیوه SAN داده‌ها بر روی سرورهای داخلی سازمان شما قرار می‌گیرد. و با اتصالات داخلی شبکه به شما انتقال داده می‌شود. اما برخلاف سیستم NAS در شیوه ذخیره‌سازی تحت شبکه SAN یک ارتباط داخلی میان فضاهای ذخیره‌سازی برقرار است. درواقع همه فضای های ذخیره‌سازی تحت شبکه شما با این شیوه به همدیگر متصل می‌شوند و تشکیل یک فضای اصلی می‌دهند..

داده‌هایی که بر روی NAS هستند به‌وسیله خود نرم‌افزارها و سخت‌افزارهای آن کنترل می‌شود. و به همین خاطر آنها به شکل «فایل» نمایش داده می‌شوند، درحالی‌که در سیستم SAN آن‌ها به‌صورت یک سری بلوک دیده می‌شوند. NAS ها به‌صورت یک فایل سرور عمل می‌کنند ولی SAN ها به‌صورت یک دیسک درایو هستند.SAN ها به‌جای استفاده کردن از پروتکل TCP/IP از پروتکل‌هایی مثل Fiber Channel و iSCSI بهره می‌گیرند.

ذخیره سازی شبکه با شیوه  DASیا Direct attached storage

تنها جایگزین سیستم‌های ذخیره‌سازی تحت شبکه، استفاده کردن از سیستم DAS است. یک سیستم ذخیره‌سازی DAS باید به دستگاهی که قصد ذخیره‌سازی را دارد متصل شود. می‌توانید از DAS ها در هرجایی استفاده کنید.

هاردها، درایوهای CD و DVD ، فلش درایو و هاردهای اکسترنال همگی نمونه‌هایی از روش DAS است.

باوجود سیستم DAS تفاوت‌های زیادی بین روش‌های ذخیره‌سازی تحت شبکه و روش های خلاف آن به وجود آمده است. آنها حجم زیادی برای ذخیره‌سازی در اختیارمان قرارمی‌دهند. برای همین است که در بازار به آن ها فضای ذخیره‌سازی «فله‌ای» هم می‌گویند .DAS غیرسازمانی نیز طراحی‌شده است. این سری از DAS ها به‌اندازه DAS های سری سازمانی سریع نیستند. در آن‌ها از کانکتورهای SAS و یا USB استفاده می‌شود. برای استفاده از افزونگی داده‌ها از طریق RAID از DAS استفاده کنید.

کدام شیوه‌ی ذخیره‌سازی برای شما مناسب است؟

برای کسب وکارهای کوچک، استفاده کردن از پردازش ابری و یا NAS می‌تواند ایده خوبی باشد. درحالی‌که حافظه‌ی NAS به شکل واضحی قدرتمندتر است، ولی برای کسانی مناسب است که دانش فنی خوبی دارند. نصب آن‌ها مقداری پیچیده‌تر از اتصال چند فیش است. این شیوه از ذخیره‌سازی تحت شبکه به نسبت روش ذخیره داده ابری در طولانی‌مدت بسیار اقتصادی است. البته اگر سرعت اینترنت زیاد نباشد و یا قیمت این سرویس‌ها کاهش پیدا نکند.

استفاده از روش‌های پردازش ابری بسیاری راحت‌تر است. شاید در برخی از موارد شما نیازمند آن هستید که نرم‌افزارهایی را روی کامپیوتر خودتان نصب کنید. این روش شمارا از سرویس و نگهداری بی‌نیاز میکند و اگر اطلاعات زیادی نداشته باشید، این سرویس تقریباً رایگان است. با این‌همه اگر برای شما حریم خصوصی بسیار مهم است بهتر است به سراغ این شیوه نروید.