تا همین چند سال اخیر سیم‌ها گزینه‌های مؤثری برای تبادل داده‌ها و منابع در سراسر شبکه‌ها ارائه می‌کنند، اما سیم‌ها به عنوان یک رسانه انتقال بدون نقص نیستند که مهم‌ترین آنها انعطاف‌ناپذیری آنها است، زیرا در صورت گسترش و نصب، نصب مجدد آنها در مکانی دیگر نسبتاً دشوار می‌شود. بدون تلاش و آزار کاربران و ارتباطی را برای بسیاری از کاربران فراهم نمی کنند. شبکه‌های محلی بی‌سیم ازجمله رادیو بی سیم اخیراً گزینه‌ای مؤثر برای شبکه‌سازی شده‌اند و دلیل آن این است:
- تحولات پی در پی در فناوری ها و محصولات بی سیم.
- کاهش مداوم قیمت ها به دلیل افزایش رقابت بین تولیدکنندگان.
- تقاضای روزافزون برای این شبکه ها به دلیل آزادی زیادی که در اختیار کاربران قرار می دهند تا بدون تأثیر بر کارشان جابجا شوند.
شبکه‌های رادیو بی‌سیم را می‌توان به شبکه‌های تلفن همراه تشبیه کرد، زیرا کاربر می‌تواند به هر مکانی که دوست دارد نقل مکان کند و با این وجود تا زمانی که در محدوده تحت پوشش شبکه باشد، به شبکه خود متصل بماند. اصطلاح رادیو بی‌سیم ممکن است تا حدودی گمراه‌کننده باشد، زیرا اکثر شبکه‌ها کاملاً بی‌سیم نیستند. در بیشتر موارد، این شبکه‌ها مخلوطی از دستگاه‌های سیمی و سایر دستگاه‌هایی هستند که به صورت بی‌سیم متصل می‌شوند. این نوع شبکه، شبکه‌های ترکیبی نامیده می‌شود . رادیوهای بی سیم می توانند وظایف زیر را انجام دهند:
ارائه اتصالات موقت به شبکه های سیمی در صورتی که این سیم ها به هر دلیلی اتصال مورد نیاز را برقرار نکنند.
کمک به پشتیبان گیری از داده ها در یک شبکه سیمی به یک دستگاه متصل به صورت بی سیم.
درجه ای از آزادی حرکت را برای برخی از کاربران در یک شبکه رادیو بی سیم فراهم کنید .
ایستگاه کاری رادیو بی سیم، مانند ایستگاه های سیمی کار می کند و تنها تفاوت آن در رسانه انتقال استفاده شده است. هر دستگاه رادیو بی سیم حاوی یک کارت شبکه بی سیم با یک فرستنده گیرنده بی سیم است . فرستنده و گیرنده سیگنال ها را به و از کامپیوترهای اطراف خود پخش و دریافت می کند. در این شبکه ها، فرستنده گیرنده به دستگاه های بی سیم اجازه می دهد تا با دستگاه هایی که شبکه سیمی را تشکیل می دهند، ارتباط برقرار کنند.
ارتباط رادیویی در شبکه های کامپیوتری مشابه کاری است که در شبکه های رادیویی انجام می شود.دستگاه فرستنده سیگنال های خود را با استفاده از فرکانس خاصی ارسال می کند و دستگاه گیرنده فرکانس خود را مطابق با فرکانس دستگاه فرستنده تنظیم می کند تا بتواند سیگنال ها را دریافت کند.
به طور کلی، نصب و راه اندازی سیستم های فرستنده رادیویی آسان است، اما استفاده از سیستم های پرقدرت برای پوشش مناطق وسیع، پیچیده تر است، زیرا از تجهیزات فشار قوی استفاده می کنند و نیاز به تعمیر و نگهداری مداوم و نیروی انسانی متخصص دارند. وصورتی که فرکانس ارسال مشخص باشد بسیار آسان است. در مورد شبکه های رادیویی با طیف گسترده، آنها به عنوان پرکاربردترین فناوری در شبکه های بی سیم در نظر گرفته می شوند.این فناوری برای اولین بار توسط ارتش ایالات متحده در طول جنگ جهانی دوم برای جلوگیری از عملیات جاسوسی در انتقال رادیویی توسعه یافت.
سرعت انتقال اطلاعات در این سیستم بین 2 تا 6 مگابیت بر ثانیه است اما با استفاده از توان بیشتر و محدوده فرکانس بالاتر می توان به سرعت های بسیار بالاتری دست یافت. اما به دلیل استفاده از توان کم برای انتقال در شبکه هایی با هزینه های متوسط، در معرض تضعیف قرار می گیرند.
